ผมคิดว่าชีวิตในหอพักเป็นชีวิตที่สนุกและมีความสุขที่สุด เนื่องจากการใช้ชีวิตอยู่ที่หอทำให้เราได้ฝึกหัดการพึ่งตัวเอง การช่วยเหลือตนเอง ไม่ว่าจะเป็นด้านวิถีชีวิต การเรียน การอยู่ร่วมกับคนต่างถิ่น ต่างความคิด ทำให้เราเกิดการปรับตัวเข้าหาผู้อื่น หลายๆ ครั้งเพื่อนๆ หรือพี่ๆ ก็จะชวนทำกิจกรรมที่สนุกๆ ซึ่งการที่ทำกิจกรรมร่วมกันทำให้เกิดความสนิทสนมกับผู้อื่นมากขึ้น และมีเพื่อนฝูงที่พร้อมช่วยเหลือหรืออยู่เคียงข้างเรา
สำหรับผม การใช้ชีวิตอย่างมีสติเป็นสิ่งที่สำคัญจริงๆ เพราะทำให้การเรียน การทำงาน การเข้าสังคมเป็นไปได้อย่างราบรื่น ถึงจะมีความผิดพลาด อุปสรรคในหลายครั้งก็ตาม แต่ผมสามารถผ่านพ้นเรื่องเหล่านั้นมาได้ ก็เพราะเรามีสติกับกิริยาของเราในชีวิต ทำให้พร้อมปรับปรุง เรียนรู้และพัฒนาสิ่งต่างๆ ที่เข้ามาสู่ตัวเรา ช่วงปลายปีพ.ศ. 2563 ผมรู้สึกว่าชีวิตไม่ค่อยมีเวลาว่าง เพราะต้องช่วยงานทางบ้านหลายๆ อย่าง และช่วงนั้นใกล้จะสอบปลายภาคแล้ว แต่ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลย ก็เลยเปิดสมุดจดบันทึกพระธรรมเทศนาของพระอาจารย์ชยสาโร ซึ่งในบางสัปดาห์พระอาจารย์ชยสาโรจะถาม-ตอบปัญหาธรรมะกับนักเรียน เรื่องหนึ่งคือเรื่องการจัดสรรเวลา จึงได้ลองจัดตารางชีวิตของเราใหม่ และได้ทำตามที่พระอาจารย์สอน สุดท้ายก็เป็นไปตามที่เรามุ่งหมายไว้และสามารถปฏิบัติได้จนถึงปัจจุบัน
