โดยส่วนตัวแล้วความทรงจำที่ผมชอบที่สุดคงเป็นตอนที่ได้เล่นกีฬาในโรงเรียนรวมไปถึงการที่ได้มีโอกาสออกไปแข่งกีฬาทั้งข้างนอกและข้างในโรงเรียนครับ เพราะว่าผมเป็นคนที่ชอบการเล่นกีฬาเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้ว ฉะนั้นการเล่นกีฬาเลยอยู่ในความทรงจำของผมมากที่สุด แต่การเล่นกีฬาในโรงเรียนปัญญาประทีปอาจจะไม่เหมือนกับการเล่นทั่วๆ ไป ผมได้มีโอกาสฝึกทักษะชีวิตของตนเอง ฝึกความเป็นผู้นำ ความกล้าแสดงออก ผมได้มีโอกาสพัฒนาตนเองในหลายๆ สิ่งหลายๆ ด้านจากการเล่นกีฬาในโรงเรียนปัญญาประทีป รวมทั้งการนำเอาหลักพุทธปัญญามาประยุกต์ในการเกมกีฬาหรือการออกกำลังกายด้วย ฉะนั้นมันจึงเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่ผมไม่มีวันลืมตลอดเวลาที่ผมได้ใช้ชีวิตในรั้วปัญญาประทีปเลยครับ
สิ่งที่ผมได้เรียนรู้และสามารถนำไปใช้ภายนอกรั้วปัญญาประทีปได้นั้น ผมคิดว่ามันมีหลายสิ่งหลายอย่างมากครับ บางอย่างอาจจะไม่ได้นำมันมาใช้ในรูปแบบที่ชัดเจนมาก แต่ถ้าให้ยกมาสักหัวข้อหนึ่ง ผมรู้สึกว่าหลักธรรมในหัวข้อ ‘อริยสัจ 4’ เป็นหนึ่งในหัวข้อที่ผมได้นำมาใช้บ่อยครับ อาจจะไม่ได้นำมาใช้ในลักษณะที่เป็นการวิเคราะห์จริงจังมาก แต่มันทำให้ผมพยายามมองหาเหตุและผลของสิ่งต่างๆ มากขึ้นในระหว่างที่ใช้ชีวิตประจำวัน ซึ่งบางครั้งมันก็ทำให้ผมสามารถแก้ไขปัญหาได้ในบางกรณี หรืออีกบางกรณีก็นำมาใช้ในเรื่องของการทำความเข้าใจการกระทำของคนบางคนเช่นกันครับ เพื่อที่จะพยายามมองหาว่าอะไรเป็นสาเหตุที่คนบางคนเลือกกระทำสิ่งนั้นหรือสิ่งนี้ในบางเวลา
หลังจากที่ออกจากรั้วปัญญาประทีปแล้ว มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมายที่ทำให้ผมรู้สึกท้อ รู้สึกเหนื่อยและรู้สึกว่าเราไม่สามารถเดินต่อไปได้ ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้จะมาเป็นระยะๆ แต่ในทุกๆ ครั้งที่เกิดเหตุการณ์ขึ้น ผมจะเริ่มทำสมาธิมากขึ้น เพราะว่าในเวลาที่เกิดปัญหาขึ้นมาจิตใจของผมจะฟุ้งซ่านจนคิดอะไรไม่ออกเลยครับ เหมือนกันแก้วน้ำที่มีแต่น้ำขุ่นจนมองไม่เห็นภายใน ผมจึงเลือกใช้วิธีการทำสมาธิเบาๆ ในทุกๆ เช้าที่ตื่นและก่อนนอนในเวลาที่จิตฟุ้งซ่าน กลับมาอยู่กับตัวเองจนจิตใจของผมสงบนิ่งมากขึ้น หลังจากนั้นก็จะค่อยๆ เริ่มทำสิ่งต่างๆ เพื่อที่จะทำให้ตนเองสามารถเดินต่อไปได้
